Młoda amerykańska autostopowiczka (Sydne Rome) samotnie objeżdża świat, ucieka przed trzema włoskimi młodzieńcami zamierzającymi dokonać na niej gwałtu. Wyrywa się napastnikom i w ozdobnym wagoniku malutkiej kolejki linowej zjeżdża do ogrodu luksusowej willi. W ciągu dwóch dni przeżywa serię niezwykłych i dziwacznych przygód.
Układem odniesienia dla Polańskiego jest tu świat mydlanych oper, kreujących obrazy z życia wyższych sfer, połączone z wizerunkiem bohemy, zwykłych snobów i małych cwaniaków, kręcących się wszędzie tam, gdzie są pieniądze. Tutaj obraz ten zostaje ukazany w krzywym zwierciadle i wprowadza trochę inne treści.